Kalwaria, Lanckorona

Ze Sato startujemy o czwartej rano (no prawie, niektórzy o tej porze sa na miejscu zbiórki, a niektórzy 15 min później ruszają z domu - Flyby na Strawie nie kłamie).
Wszystko idzie dobrze w miarę, tylko troche deszczem straszy. Podjazd zwany Hujówką zaskakuje pod koniec nachyleniem. Gdy jestem na piętnastu procentach i widzę że zaraz będzie jeszcze więcej, morale mi siada i zsiadam i robię z buta te parenaście metrów. Było max 17%. Lamerstwo z mojej strony. Sato nie wprowadza, ale robi gdzies przerwę w trakcie podjazdu. No ale on nie ma przełożenia 30/30 no i nie patrzy na demoralizujące cyferki nachylenia i pulsu w liczniku jak ja.
Później na jakimś zjeździe zaskakuje znowu zakręt, z trudem się wyrabiam z zablokowanym tylnym kołem. Znowu jak lama.
Nowa kaseta i w końcu cały komplet kół od Sato wypróbowane gdzies bliżej gór. Szkoda, że nadal tak zimno.
Następne w planach to przesunąć się dalej na południe, potem jeszcze trochę, aż do Tatr :)


Mgła psuła widoki.